TUNEL

Tapkao sam četrdeset i dva ljeta                         
kroz cijev mračnu, beskonačnu                          
Godine mi usporene lice crta                            

Suze suše mi se na ogledalu                               
Suze tuđe, suze nespokojne                   

Suze tete davno pokojne     

Plačljivac mi srednje ime,

Naljepnica nadimak

                                                                          

Riječi cijedim iz uma dječjega
Uma uprljana zloporabom mašte             
Tinta krv crvena                                                                      
Mašta reći ćete drvena                               
Ubojica dječjeg lica                                                                       
Iz 53. pjesme shvaća                                              
Da predugo je bio dijete                                            

A ne muškarac                                                                             
Koji gleda me konačno iz ogledala!                                                                   

A TUNNEL

I grabbled for forty two years

through the dark, endless tube

My face slowly draws the years

Tears are drying in the mirror

Somebody else's tears, restless tears

Tears of my aunt who has past away a long time

Crybaby is my middle name, my nick-name is a Sticker 

I am squeezing words out of my infant mind

tainted by the abuse of imagination

Blood is the red ink

You will say wooden is my fantasy

Baby-face killer

From the 53th poem realizes

He was a child for too long

And not the man

Who is finally looking at me from the miror!